Winnaars schrijfwedstrijd Humanity in Action bekend!

Samen met Humanity in Action Nederland riepen we jou op om jouw gedicht, column, tekst, verhaal, rap, lied of spoken word over één van de Four Freedoms in te zenden. Met trots presenteren we 4 winnaars, die allen hun werk voordragen tijdens één van de Bevrijdingsfestivals op 5 mei.

 

De winnaars zijn:

 

Naomi Doevendans – Amsterdam 

Het is belangrijk om te weten wat onze maatschappij verdeelt, maar ook om te weten wat ons samenbrengt. Het verbinden van het verleden met de toekomst is een belangrijk thema in het gedicht van Naomi, en dit past goed bij het Bbevrijdingsfestival.

 

(Te zien in de Vrijheidscolleges tijdens Bevrijdingsfestival Amsterdam)

 

Jan-Dirk Evers – Wageningen

De inzending van Jan-Dirk is de jury opgevallen door de oproep die hij doet. In deze inzending doet cadet-sergeant Jan-Dirk Evers een oproep om diegenen te herdenken die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid.

 

(Te zien in de Vrijheidscollege op 5 mei in Wageningen)

 

Maureen Ghazal – Rotterdam

Dit gedicht maakte veel indruk op de jury. Het gedicht schets een beleving van onderdrukking, oorlog en wanhoop. De onmenselijke kant van oorlog en onderdrukking staat centraal in dit gedicht, hiermee wordt vrijheid belicht door de beleving van onvrijheid en frustratie.

 

(Te zien op tijdens de Vrijheidscollege Bevrijdingsfestival Den Haag)

 

Amy Bakx – Rotterdam

De inzending van Amy is de jury opgevallen omdat er een duidelijke oproep in voorkomt. Volgens Amy gaat vrijheid gepaard met een verantwoordelijkheid om de vrijheid van anderen te bevorderen.

 

(Te zien op tijdens de Vrijheidscollege Bevrijdingsfestival Utrecht)

 

“NOOIT MEER” door Naomi Doevendans – Amsterdam

 

Je hoort ze schreeuwen,
van elke kant telkens meer.
Ze willen gehoord worden,
maar zelf horen ze niets.
We zijn bang, schreeuwen onze naasten toe,
beschuldigen de onschuldige en laten de schuldige uiteindelijk lopen.
Het is niet anders, we kunnen niks.
Ons samenzijn is niet meer.

 

Er nadert een oorlog zeggen ze,
“Het is al begonnen,  Het komt er niet, Het verdeelt ons.”
Wat is het nou. De angst maakt ons afhankelijk,
van hetgeen wat in onze harten onbekend terrein is.

 

We herdenken wat dichtbij is,
worden  boos om wat geen aandacht krijgt.
Houden ons vast aan tradities, aan onze trots.
We slaan onze handen ineen als het ons uitkomt
maar laten los als het te dichtbij komt.

 

Nederland is veranderd zeggen ze,
We zijn geen multiculturele samenleving meer
we zijn gewoon meerdere culturen in een land.
We zijn vrij, maar hebben een gecontroleerde vrijheid van meningsuiting.

 

Meer media, de invloed is benauwend.
We geloven wat ons wordt voorgeschoteld
We horen van alles, ze zeggen van alles,
en onze kreet naar verduidelijking valt in het niet.

Is er überhaupt gehoor voor wat wij, als mens willen en nodig hebben?
Zelfs onze rechten lijken geen recht van bestaan te hebben,
We hebben ons te lang laten verdoven.

 

Het is tijd voor echte verandering,
geen loze woorden,  geen loze daden.
Op deze dag herinneren wij de woorden
“NOOIT MEER” en het brengt weer ons samen.

 

Vrijheid door Jan-Dirk Evers – Wageningen

 

De wereld staat in brand. Reguliere en irreguliere conflicten[1] stapelen zich wereldwijd op. Oorlogen en aanslagen zijn nu niet meer een ‘ver-van-ons-bed-show’. Daar waar separatisten kloppen op de deur van Oost-Europa, morrelt Islamic State in het zuiden aan de grendels van diezelfde deuren van Europa. Onlangs gepleegde aanslagen vonden plaats in het hart van Europa, Parijs, en werden geïnitieerd vanuit Syrië. De recente gebeurtenissen in Brussel onderstrepen dat bepaalde partijen proberen te morrelen aan ons democratisch gedachtegoed; aan onze vrijheid.

 

Daar waar vrijheid door velen wordt gezien als een evident gemeengoed, tonen onlusten in én rond Europa aan dat niets minder waar is. De loop van de geschiedenis dwingt ons onder ogen te doen zien dat vrijheid blijkbaar geen vanzelfsprekendheid is. Vandaar dat het van belang is om in te zien dat de normaliteit van vrijheid alleen gewaarborgd kan worden door te investeren in diezelfde vrijheid.

 

Open je ogen en besef dat de vanzelfsprekendheid van vrijheid geen vanzelfsprekendheid is. Vrijheid moet onderhouden, gekoesterd, gewaardeerd en gewaarborgd worden.  Zeker nadat het ruim zeventig jaar geleden terug is herwonnen met het vloeien van het kostbare bloed van velen. Besef dat heden ten dage geïnvesteerd moet worden in deze vrijheid. Laten we als samenleving beseffen dat we een plicht hebben ten opzichte van alle gesneuvelde én gewond geraakte militairen die het kostbaarste wat ze bezaten, hun leven, gaven voor onze vrijheid.

 

Open je ogen en zie het leed dat geleden wordt in Syrië, Irak, Libië. Maar ook dichter bij huis: Europa, Oekraïne, Frankrijk, België. Vrijheid zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn, maar dat is het niet. Realiseer dat vrijheid alleen onderhouden en gewaarborgd kan worden door erin te investeren. Vrijheid is een voorrecht dat velen in deze wereld niet hebben.

 

Vergeet daarom nooit degenen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Waarborg vrijheid dan ook door te vechten tegen degenen die onze vrijheid of die van anderen willen afnemen. Steun daarom hen, die opkomen voor de vrijheid van anderen. Maar besef dat we leven in een vrij- en democratisch land en dat de zogenaamde heerschappij door terreur slechts de triomf van een verliezer is. Geniet daarom van vrijheid, koester vrijheid, liefkoos vrijheid…  Laten we daarom de kostbare vrijheid, vrede en veiligheid koesteren. Herdenk en vier daarom, de duur betaalde vrijheid, op een gepaste wijze.

 

                                                                                                             

Wij als mens tegen jullie, onmens 
door Maureen Ghazal – Rotterdam

Jullie verminken ons
doen ons
uiteen laten vallen
Met mooie praatjes
ratelend ratelen
verlekkeren en begoochelen

 

Schreeuwend schreeuwen
wij nu tegen wij
Als slangen kruipen en bijten
naar alles dat jullie
ons doen laten haten
Wat jullie ons doen
kapot maken

 

De wereld staat in vlam
huilt om hulp
en spreekt tot genade
Genadeloos huilen jullie
naar wij
Het wij dat jullie nu keihard
wegvagen

 

Beelden flikkeren
duizendmaal angst
op muren van
list en muren van
datgeen dat jullie
ons doen laten uitkramen

 

Jullie nieuwe
bedenksels
Wij zien, lezen, horen
beeld vecht tegen beeld
tekst liegt tegen tekst
stemmen verdraaien stemmen
Geënsceneerde waarheid
werkt waarheid tot vernietiging

 

Hulp biedend
voor onze angsten
Waarna angst ontploft
ontploft tot alles dat jullie
uitmaken

 

Vingertjes wijzen nu
naar wij
Het wij aan de afgrond
wij dwalen en draaien
tot jullie oplichterij

 

Jullie snijden in wij
als gluiperds
Sluipen door wegen
van huichelarij
Schijnheiligheid aan den top
Met jullie als heerschappij

 

Samen brengen jullie
alles tot afgrond
Ooit verhevenheid
Doortrapte samenzweringen
maken jullie tot
hypocriet
Onmens

 

De wereld staat in vlam
huilt om hulp
en spreekt tot genade
Genadeloos zullen jullie
huilen om wij
Het jullie dat wij keihard zullen wegvagen
Wij als mens tegen jullie, onmens

 

Vrijheid door Amy Bakx – Rotterdam

 

Wij Nederlanders prijzen ons land graag omdat we vinden dat we hier vrij zijn. We denken dat vrijheid een groot goed is wat wij als een van de enige landen ter wereld veilig hebben gesteld. We zien aanslagen in andere landen en danken welke God we ook aanbidden voor het feit dat de terroristen nog niet op onze stoep staan. We proberen krampachtig dit gevoel van veiligheid, wat inherent verbonden is aan ons vrijheidsgevoel, te waarborgen. Eenieder die in onze ogen anders denkt over de betekenis van vrijheid hoort volgens velen niet in Nederland thuis. Wij willen minder vrouwen die hoofddoeken dragen, minder religieuze extremisten, minder van deze en alle andere zaken die we als vrijheidsbeperking zien.

 

Wij denken dat we vrij zijn en vrijheid verspreiden, maar in werkelijkheid zijn we alleen onverschillig, en conform aan wat van ons verwacht wordt. Kinderen wiens achternaam voor de gemiddelde Nederlander moeilijk te spellen is, zijn niet vrij om te worden wie ze willen worden. In ons achterhoofd preken de stemmen van de ons ingefluisterde vooroordelen een evangelie van oppressie. Misdaad staat in de Nederlandse hoofden nog te vaak gelijk aan Marokkanen, en schoonheid is gedefinieerd als slank, blond en blank.

 

Vrijheid is nog ver weg, en is niet iets wat Nederland uitdraagt. De kleren die we kopen zijn doordrenkt met het zweet van wanhopige mensen die we minder dan een hongerloon betalen. Ons voedsel importeren we uit plaatsen waar de meeste mensen in honger leven. Vechten voor vrijheid van anderen beschouwen we te vaak niet als onze verantwoordelijkheid.

 

Als het erop aankomt, maken we onze woorden niet waar. We preken vrijheid maar zijn tegelijkertijd meer dan bereid om degene die vluchten voor de terreur die we verachten terug hun brandende land in te sturen. Ons land is niet vol, onze harten zijn te klein. We vinden vrijheid belangrijk, maar niet belangrijk genoeg om daadwerkelijk actie te onder nemen, en de vrijheid van anderen te bevorderen. We zijn conform in de manier waarop we onze vrijheid uitdragen.

 

In Nederland hebben we echter het voorrecht dat we vrij genoeg zijn om keuzes te kunnen maken, die verder gaan dan overleven. Wij kunnen niet alleen kiezen wat we vanavond eten, of kiezen welke kleding we kopen, maar we kunnen er ook voor kiezen om te veranderen. We kunnen ervoor kiezen. door om te schakelen van conformiteit naar pr activiteit. De grenzen op onze vrijheid zijn niet vastgelegd in regels en wetten, maar in onze eigen denkpatronen. Hou jezelf vandaag een spiegel voor. Vraag aan jezelf: “Hoe draag ik bij aan het wegnemen van vrijheid”. Denk hierbij niet aan je eigen vrijheid, maar ook aan de vrijheid van iedereen die hier minder van heeft. Vluchtelingen, slachtoffers van terreur, minderheden, kinderen, vrouwen. Om aan alle onderdrukten vrijheid te geven, moeten we beginnen bij ons zelf. Pas als we iedereen de vrijheid geven om vrij te zijn, kunnen we worden wie we willen zijn.